My Apartment@Nagoya

สถานที่พำนักชั่วคราวที่นาโกยาซึ่งมีระยะเดินที่ไกลมาก แต่วัดไปวัดมาแล้วก็ไม่เท่าไรเนอะ ไปได้สองทาง

• ทางแรก 850 เมตร
• ทางที่สอง 710 เมตร

ต่างกันไม่เท่าไรเนอะแสดงว่าคิดไปเอง

ทางที่หนึ่ง

ทางที่สอง

update(July 29,2008)
วันนี้ลองเดินกลับด้วยความเร็วทางที่หนึ่งใช้เวลา 6 นาที

ดูดอกไม้ไฟ กับ OTSL

เมื่อต้นอาทิตย์ที่แล้วได้รับเมล์รับเชิญให้ไปงานประเพณีของ OTSL ก็ยังไม่รู้ว่าลักษณะงานเป็นอย่างไร ก็ตอบตกลงไป เพราะคิดว่าเขาชวนคงไม่ไปไม่ได้ แต่ในเมล์เขาก็บอกทางไปอย่างละเอียด ไปด้วยรถไฟ ต่อด้วย รถเมล์ ต่อด้วย เดิน อ่านอย่างละเอียดแล้วก็ตอบเขาไปว่า "ไปไม่เป็นพาไปหน่อยได้ไหม" เขาก็ไม่ตอบอะไรแต่ สรุปแล้วคนที่บริษัทก็เป็นคนพาไป ก็ไปกันหลายคนนะ

หลายวันผ่านไป.......................................................
วันเสาร์ และแล้วก็มาถึง ก็สรุปลักษณะของานได้ เป็นงานที่จัดที่บ้าน CEO ของ OTSL ตั้งแต่ที่ก้าวเข้าบ้านไปรู้สึกได้ถึงความลำรวยมากๆ บคนที่มีบ้านหลังใหญ่ขนาดนี้ที่ญีปุ่นได้ต้องเป็นคนรวยน่าดู อย่างว่าละนะ CEO โดยงานเริ่มตั้งแต่บ่ายสาม มีการจัดบาบิคิว โดยมีของกินมากหมายไม่ว่าจะเป็น เนื้อวัว เนื้อหมู ไก่ย่าง ไก่อบ หรือแม้แต่หอย เนื้อทุกอย่างสวยงามมากคงจะมีราคา แต่ก็ไม่รู้ว่าราคาเท่าไร

ได้เวลา...................................................................
และแล้วก็ถึงเวลาตอนเย็นก็ไปดูดอกไม้ไฟกัน ที่จริงแล้วอาทิตย์ที่แล้วก็พึ่งไปดูมา แต่อย่างว่ามาถึงแล้วก็ต้องไปดู สถานที่ดูดอกไม้ไฟอยู่ที่สวนใกล้ๆบ้าน เิดินนิดหน่อยก็ถึง บรรยากาศงานที่นี้แตกต่างจากที่ นาโกยาพอร์ต อย่างสิ้นเชิง ที่นี้มีบรรยากาศแบบครอบครัว ทุกคนจูงลูกจูงหลานมาปูผ้าใบนั่งดูอย่างเป็นระเบียบ

สุดยอด
ดอกไม้ไฟที่นี้สุดยอดมาก อาจพูดได้ว่าสวยที่สุดในชีวิตที่ดูมาก็ได้ ทั้งระยะเวลาที่ยาวนาน (1 ชั่วโมง) ขนาดใหญ่โตมโหฬาร และจุดต่อเนื่องไม่หยุดพัก อลังการงานสร้าง เต็มหูเต็มตา สุดยอดจริงๆ

เดียวจะเอารูปมาให้ดูนะ

earthquake แผ่นดินไหว

เมื่อวานตอนกำลังนั่งเล่นคอมอยู่ รู้สึกเวียนๆหัว มองไปเห็นคอมพิวเตอร์เขย่าอยู่ เอะแผ่นดินไหวนี้เอง แต่ก็ยังไม่แน่ใจคิดว่าตัวเองคงไม่สบาย แต่ก็ยังนั่งต่อแบบมึนๆ สักพักก็คิดว่าใช่แิผ่นดินไหวแน่นๆ แล้วก็คิดกับตัวเองว่าทำไหมอายุยังสั่นอยู่จะตายแล้วหรือ แต่สุดท้ายแล้วมันก็หยุดไปเอง

และก่อนนอนก็เห็นข่าวในทีวีว่ามีแผ่นดินไหวจริง ทางตอนเหนือของญีปุ่นซึ่งไกลจากนาโกย่ามาก ทำให้ไม่มีอะไรรุ่นแรงที่นี้

ยังไม่ตาย.........................................................

Cook Rice หุงข้าว

วันนี้เป็นอีกวันที่คุณ โอกาโมโต ที่ทำงานด้วยกันไม่มา งานก็คงไม่เดินอีกแล้วเพราะเวลาไม่เข้าใจไม่รู้จะไปถามใครดี กว่าจะรู้ว่าไม่มาก็เที่ยงไปแล้ว เพราะบริษัทนี้จะมาทำงานกี่โมงก็ได้ ก็เลยรอให้ถึงสิบเอ็ดโมงเช้าถึงไปถามว่ามาทำงานหรือเปล่า พอไปถามเขา เขาก็บอกว่า"ไม่รู้เหมือนกันคงไม่มามั่งไม่เห็นบอกไว้" สุดยอดไม่มาทำงานก็ไม่รู้ แต่สุดท้ายก็ต้องทำงานเงียบๆต่อไป

ในที่สุดก็ได้เวลาไปซื้อตั๋วเดือนแล้ว ก็เดินไปยังสถานีเป้าหมายซากาเอะที่ใกล้ที่ทำงาน แล้วก็ไปถามเขาว่าอยากซื้อตั๋วที่มันใช้ได้เดือนหนึ่ง แล้วเขาก็ตอบมาว่า ...... ฟังไม่รู้เรื่อง ก็ตอบว่าไปว่า "ใช่" 55555 (ตามคติที่ว่า ดีครับผม เหมาะสมครับท่าน) แล้วเขาก็ว่าให้ไปซื้อที่อื่นไม่ใช้ที่นี้ แล้วก็เดินตามทีเขาบอกจนไปเจอที่ขายตั๋ว มีคนต่อคิวยาวแต่ต้องเขียนอะไรก็ไม่รู้ด้วยที่อ่านไม่ออก ก็เลยไปต่อแถวทั้งๆที่ไม่ได้เขียนอะไร คนขายก็บริการดีมาก เขาก็บอกให้เขียนโน้นเขียนนี้ สุดท้ายก็ได้มา

ก่อนกลับบ้านหาอะไรกินเพราะ เดียวจะได้กินมาม่าอีก หาสักพักก็เจอร้าน เป็นบรรยากาศแบบว่ามีแต่คนแก่กิน ก็เลยสั่งโซบะไป ไม่อิ่มอีกแล้วครับท่าน สุดท้ายก็ต้องกลับไปกินห้องอีกแล้ว

วันนี้เลยตั้งใจจะหุงข้าวกินเป็นครั้งแรก สรุปว่า หนึ่งชั่วโมงผ่านไปก็ยังเป็นเม็ดอยู่ ก็เลยต้องกินมาม่าตามเคย แค่นั้นไม่พอตื่นเช้ามาข้าวก็แข็งกินไม่ได้อีกต้องทิ้งงง

อดแดก

หม้อหูงข้าวเจ้าปัญหา

update:
ก็ต้องแปลกันยกใหญ่กว่าจะหุงได้ตามนี้ครับ

• 保温 warm
• 予約 reserve
• 炊飯 rice cooking
• 調理 cooking

Hanabi花火

วันจันทร์เป็นวันหยุดไม่ได้ทำงาน เป็นวันหยุดอะไรก็ไม่รู้ แต่มีการจุดดอกไม้ไฟยีงใหญ่อลังการ เป็นครั้งแรกที่ได้ดูที่ญีปุ่น ไปดูกันที่นาโกย่าพอร์ตตอนไปก็ลงก่อนหนึ่งสถานีแล้วก็เดินหาอะไรกิน ของกินเยอะมากแต่ไม่รู้จะกินอะไรเพราะแพงทุกอย่างเลย แต่ก็ได้ลองกินแตงกวา เป็นแตงกวาเปล่าำๆเห็นคนกินกันเยอะก็ลองดู ตั้งสองร้อยเย็นนะ

ช่วงดอกไม้ไปอลังการมากๆ แต่ไม่รู้สู้ไทยได้หรือเปล่า

แต่ที่ประทับใจมากที่สุดคือ คนเยอะมากเป็นแสนได้มั่ง แล้วคิดดูทุกคนกลับด้วยรถไำฟกันหมดครับ รอตั้งนานกว่าจะได้ขึ้นรถ

เดียวจะเอารูปมาให้ดูนะ

OTSL

มาทำงานครั้งนี้ไม่ทำที่　TOYOTA แต่ต้องไปทำงานที่บริษัทลูกค้้า บริษัทของลูกค้าชื่อว่า OTSL ห่างจากโตโยต้าประมาณสามสถานี ที่บริษัทนี้มีพนักงานไม่มากนักมีไม่ถึง 20 คน แต่เป็นบริษัทที่มีแต่คนเก่งๆ คนในบริษัทส่วนมากจะออกไปทำงานที่อื่น คนที่ทำงานด้วยตัวโตมากๆชื่อคุณ okamoto ทำงานร่วมกันสองวันแล้วไม่ค่อยได้คุ่ยกันเท่าไร

ที่นี้มีการทำงานที่แปลกๆอยู่อย่างหนึ่งคือ ทุกๆคนตอนเช้าจะต้องเข็นตู้วางของส่วนตัว จากส่วนกลางไปไว้ที่ตัวเอง และตอนเย็นก็ต้องเข็นกลับไปไว้ที่เดิม บางครั้งในการเข็นก็มีปัญหาบางเพราะถ้าใครกลับบ้านก่อนก็ต้องเข็นไปข้างไหนสุด แล้วถ้าอีกวันหนึ่งมาทำงานเร็วตู้มันก็จะอยู่ในสุดถ้าเข็นของคนอื่นออกมาก่อนถึงจะเอาได้ แปลกดีนะ

Total's home@japan

มาได้สี่วันแล้วพยามจะหาที่อยู่ของบ้านตัวเองหลายครั้งแล้ว และแล้วก็ได้ฤกษ์วันนี้ แต่่เอะทำไหมเป็นภาษาญีปุ่นหมดเลย อ่านไม่ออกครับ ที่พักห่างจากสถานีมาก ใช้เวลาเกือบชั่วโมงกว่าจะถึงทำงาน ที่พักอยู่ใกล้สวนสาธารณะแต่ยังไม่มีโอกาสได้ไปเลย ห้องเลขที่ 1101 อยู่ห้องริมนะครับ โดยห้องของ OSE ทั้งหมดจะเป็นห้องหมายเลข 1 ของทุกชั้น โดยตึกนี้มีทั้งหมด 12 ชั้น


View Larger Map

Day 3

วันนี้เป็นวันที่สามแล้ว ยังคงง่วงนอนเหมือนเดิมง่วงมากๆ วันนี้รู้แล้วว่าจะต้องทำงานอะไร แต่ก็ยังไม่รู้ว่าจะเริ่มอย่างไร นั้งอ่านไปง่วงไปจนเกือบทนไม่ไหว

และวันนี้เป็นแรกที่ต้องไปกินข้าวเที่ยงโดยไม่มีคนญีปุ่นไปด้วย เดินหาร้านตั้งนานก็ไปเจอร้านราเมง ผมและพี่วิน เลือกไปคนละถ้วย แต่ผมดันได้ราเมนเย็นกับไข่ดิบมากินแทบไม่ลง หันไปมองทางโต๊ะข้างๆมีแต่ของที่หน้ากินทั้งนั้น แต่ทำอย่างไรได้ก็มันสั่งไม่เป็น

มีความตั้งใจว่าจะทำความสะอาดห้องแต่ก็ยังไม่ว่างเพราะง่วงนอน

อะไรอะไรก็ไม่ทำเพราะง่วงนอน

わからない

ぜんぜんわからないので見ただけしてしまいました。

เทียวบินหนี้มาถึงที่นาโกย่าช้าไปหน่อย เพราะอากาศไม่คอยดี ไปถึงแล้วก็ยังมีปัญหานิดหน่อยเพราะไม่ยอมเขียนใบตรวจคนเข้าเมือง แต่ไม่ใช้แค่นั้นตอนที่ตรวจคนเข้าเมือง ใบตรวจคนเข้าเมืองยังเขียนไม่ครบ พร้อมกระนั้นแล้วยังที่อยู่ไม่ได้ด้วยเลยเขียนที่อยู่ของบริษัท แทนที่พัก ５５５ แต่สุดท้ายก็เข้าประเทศมาได้แล้ว

ต่อจากนั้นก็เอาของไปเก็บทีพัก ทีพักเป็นที่เดียวกันกับรุ่นพี่ที่มาก่อนแล้วอยู่รวมกันทั้งหมด 5 คน ห้องที่อยู่เป็นห้องมือสองต่อจากพี่มีน ถึงจะเป็นห้องมือ 2 ก็มีของใช้ครบครั้น
- ทีวี
- ตู้เย็น
- ไมโครเวฟ
- เตาแก็ส
- เครืองดูดฝุ่น
- ที่ดูดควัน
และที่พิเศษคือ
- ที่ล้างตูดอัตโนมัติ
- เครื่องดูดและปรับอากาศในห้องน้ำ
และหลังจากนั้นก็ไปบริษัท OTSL ที่เป็นที่ทำงานต่อจากนี้ไป

เบรนสตอม
เป็นครั้งแรกที่อยู่ในการประชุมระดมความคิดของคนญีปุ่น ไอเดียหลายๆอย่างออกมาประชันกันอย่างคมคาย จนผมที่หนังฟังอย่างจับใจความ 。。。。。。。。ได้แต่ความว่างปล่าวหลังจากประชุมเสร็จ พร้อมกระนั้นแล้วยังต้องถ่ายถอดความว่างปล่าวไปยัง เพื่อนรวมงาน และไม่ต้องกังวลจะมีตามมาอีกหลายๆครั้ง

และจากนั้นยังต้องไปบริษัทแม่อีกไปประชุมในฐานะ OSE และยังต้องมาประชุมอีกทุกอาทิตย์



การมาครั้งนี้แตกต่างจากครั้งก่อนๆมาก เพราะเวลาที่นานมากขึ้นและต้องใข้ภาษาญีปุ่นโดย มาครั้งก่อนๆพูดภาษาอังกฦษแต่ครั้งนี้ไม่ได้

For you

ที่ทำไปก็เพื่อเธอ
เหมือนเราเพ้ออยู่คนเดียว
ไม่ได้เหลียวมองใครๆ
แต่ไยไซ ไม่เข้าใจ